جاجیم

جاجیم نوعی زیر انداز است که از دو رو برخوردار می باشد و دارای ضخامت بسیار نازکی است که قابل تا زدن بوده و می توان به عنوان رو انداز نیز آن را مورد استفاده قرار داد. در قدیم با دست خود روستاییان و بومیان یک منطقه به عنوان فرش زیر پایشان با استفاده از پشم گوسفندان و الیاف طبیعی مانند پنبه که خود آن را تهیه و می ریسیدند، بافته می شد. جاجیم بدون پرز و خاب می باشد و طرح آن اصولا به صورت الوان راه راه دارای نقوشی مانند لوزی می باشد. ترکیب رنگی این محصول بسیار جذاب می باشد. در قدیم از جاجیم به علت نازک بودن استفاده های بسیاری در فصول مختلف سال به ویژه در زمستان که به عنوان رو انداز، بالا پوش، و رویی کرسی استفاده می شد.
جاجیم به لحاظ نوع الیاف و بافت بسیار شبیه گلیم می باشد، اما جاجیم به صورت چهار تحته بافته می شود و در نهایت به صورت دوخت به هم متصل می گردد.

امروزه بافت جاجیم به صورت دستبافت بسیار کاهش یافته و جای خود را به گلیم های دستبافت و ماشینی داده است که نوع ماشینی آن را می توان به لحاظ قیمت و کیفیت نیز بسیار مناسب دانست. گلیم به لحاظ ضخامت بیش تر از جاجیم می باشد و می توان از آن به عنوان زیر انداز همانند فرش بهره مند شد. گلیم ماشینی بدون پرز و خاب است و دارای زمینه ای با بافت منظم و یک دست می باشد که نفوذ هر گونه مواد ریز دور ریختنی در آن به دلیل منسجم بودن غیر ممکن است.